چرا بعضی از شرکت ها ارزش آفرین هستند ؟ چرا برخی از شرکت ها هرچه تلاش می کنند از موفقیت دورتر می شوند ؟ چه کنیم تا شرکت های ارزش آفرین داشته باشیم ؟
در هنگامه راه اندازی یک کسب و کار یا تجارت همیشه سوالات بالا ذهن مدیران ارشد کمپانی ها را درگیر خود می کند . سوال اساسی که ذهن هر فعال تجاری را به خود جلب می کند این است که چگونه می توان بیشترین ارزش را با کمترین هزینه ایجاد کرد . (البتّه توجه باید داشت که ابتدا باید مفهوم ارزش و مقادیر متناظر با آن را برای هر فعالیت تجاری بازتعریف نمود) .
خیلی از اوقات ، شرکت های بزرگ علیرغم داشتن حجم زیادی از تراکنش های مالی ، توانایی ایجاد ارزش چندانی را ندارند . این وضعیت درحالی به وقوع می پیوندد که شرکت های متوسط و کوچک می توانند با کمترین هزینه و البتّه با کمی خلاقیت برای خود ارزش آفرینی نمایند .
استراتژی های ارزش آفرین
(*استراتژی چیست ؟ برای درک بهتر این مفهوم ، پست “من یک استراتژیست هستم ؟” را مطالعه کنید .*)
شرکت های ارزش آفرین
شرکت های تجاری معمولا در مقابل بازار هدف خود دو استراتژی را در پیش می گیرند : ۱- رقابت کامل (Perfect Competition) و ۲- انحصارطلبی (Monopoly) .
در رقابت کامل شرکت ها سعی می کنند با افزایش ویژگی های رقابتی شان به یک تعادل دست یابند . آن ها سعی می کنند سیستم فروش خود را تا جایی که امکان دارد همگن نمایند و محصولاتی را روانه ی بازار هدف خود نمایند که رقبایشان توانایی تولید آن کالاها را ندارند .
در مقابل این شیوه روش انحصارطلبی قرار دارد . در این روش شرکت ها سعی می کنند با حفظ ویژگی های رقابتی شان در یک محصول ، در برخی از ویژگی ها حالت انحصاری را برای خود به وجود آورند . مثلا یک شرکت با قیمت پایین ، محصول خود را به بازار عرضه می کند . با این ترفند آن ها خواهند توانست سایر رقبا را از بازار خارج نمایند .
انحصار به عنوان یک شیوه مطلوب برای حذف رقبا محسوب می شود . البته اگر یک شرکت بتواند انحصار را با نوآوری همراه کند می تواند خود را به عنوان یک شرکت ارزش آفرین مطرح کند .
همواره تجارت و بازار در حوزه های مختلف کاری ، با انحصار طلبی مواجه بوده است . یک کسب وکار برای موفقیت باید به انحصار طلبی توجه داشته باشد . در غیر اینصورت محکوم به شکست و نابودی می باشد .(توضیح آن که منظور از کلمه انحصار همان ویژگی های خاص یک محصول می باشد که آن محصول را از سایر محصولات متمایز می کند و امکان رقابت پذیری به آن می دهد ).
دروغ های انحصار طلبان
انحصارطلبان معتقدند که برای حفاظت خودشان ، به سراغ انحصار طلبی می روند و همیشه مدعی هستند که به شدت مورد حمله رقبا می باشند . اما واقعیت این است که آن ها با انحصارطلبی ، رقبای خود را مورد شدیدترین و بیرحمانه ترین حملات قرار می دهند .
سود انحصارطلبان در انحصارطلبی است و البته فراموش نکنید که آن ها هیچ گونه کار غیراخلاقی را انجام نمی دهند . به عنوان مثال گوگل مدعی است که ۶۸% بازار جستجو را در اختیار دارد . آنها مدعی هستند که بهترین نتایج جستجو را نسبت به رقبایشان ارائه می دهند . این در حالی است که هدف گوگل از ارائه نتایج مرتبط ، تبلیغات و بازاریابی می باشد . (هرگز فراموش نکنید که گوگل تنها یک شرکت تبلیغاتی می باشد و نه یک شرکت مدیریت داده و یا موتور جستجوی عظیم)
دروغ های غیرانحصارطلبان
غیرانحصار طلبان (طرفداران شیوه رقابتی) همواره به دروغ می گویند که “ما در حال رقابت آزاد هستیم ” . آن چه مسلم است غیر انحصارطلبان ، هرگز برای بازار خود محدودیتی نمی گذارند و سعی می کنند رقبای خود را به شیوه های گوناگونی از میدان خارج کنند .
البتّه باید توجه داشت که کسب و کارهای رقابتی با این واقعیت به خوبی آشنا هستند که مشتریان آن ها (مردم) به شدت بی رحم هستند . بنابراین آن ها مجبورند ، برای حفظ مزایای رقابتی شان به انحصار طلبی روی آورند .
